Filmy poezja

Rosyjski agent Nicolai Dalchimsky, zdobywa notes zawierający dane uwarunkowanych rosyjskich agentów, przebywających na terytorium USA od lat pięćdziesiątych. Wykorzystując zawarte w nich dane, wywołuje kolejne samobójcze zamachy. Chcąc zapowiedz dalszym atakom, Rosjanie wysyłają do stanów Majora Grigoria Borzoja, mającego powstrzymać terrorystę zanim o całej sprawie dowie się FBI.

Akcja filmu rozgrywa się w dzień świętego Walentego. Grupa uczennic ze szkoły dla dziewcząt wybiera się wraz z opiekunami na wycieczkę pod Wiszącą Skałę- ogromną, tajemniczą górę, która jest lokalną atrakcją. W trakcie pobytu czwórka nastolatek - Miranda (Anne-Louise Lambert), Irma (Karen Robson), Marion (Jane Vallis) oraz Edith (Christine Schuler) postanawia przyjrzeć się miejscu dokładniej i odłącza się od grupy. Kiedy dziewczyny nie wracają na czas rozpoczynają się poszukiwania.

We wrześniu 1871 roku nieznany jeszcze nikomu nastoletni Artur Rimbaud napisał do Paula Verlaine’a list i dołączył do niego osiem swoich wierszy. Zachwycony nimi paryski poeta odpisał: Przybądź jak najprędzej, pokrewna duszo, wzywamy Cię, czekamy na Ciebie. Oparte na korespondencji i wierszach dwóch wielkich literatów "Całkowite zaćmienie" odtwarza historię ich spotkania oraz burzliwego romansu, który wstrząsnął środowiskiem kulturalnym XIX-wiecznej Europy. Zrealizowany na podstawie scenariusza Christophera Hamptona film Agnieszki Holland pokazuje miłość jako potężną siłę (tyle przynoszącą natchnienie, ile niszczycielską), a talent przedstawia jako błogosławieństwo i przekleństwo jednocześnie.

Rok 1987, James Brennan właśnie kończy naukę w college'u, i planuje się wybrać na wymarzoną podróż po Europie. Jednak nie ma wystarczających funduszy na taką wycieczkę, a rodzice nie zamierzają mu pomóc. Jedynym wyjściem jest podjęcie pracy w wesołym miasteczku i uzbieranie pieniędzy na wyjazd. Ta praca będzie prawdziwą szkołą życia dla Jamesa...

San Francisco, rok 1957. Poemat Allena Ginsberga pt. Skowyt (ang. Howl), który niedawno wszedł na rynek, wywołuje duże poruszenie wśród społeczeństwa. Film ukazuje wydarzenia, które ukształtowały artystę oraz skutki jego dzieła, które w znaczący sposób przyczyniło się do rozpowszechnienia ruchu hippisowskiego, buntu wśród młodych ludzi przeciwko ówczesnemu porządkowi rzeczy.

W dniu swoich 30-tych urodzin Laurence postanawia wyjawić swojej dziewczynie, Fred wielką tajemnicę. A mianowicie pragnie być kobietą. Mimo odrzucenia społecznego, mimo sprzeciwu rodziny i uprzedzeniu przyjaciół, transseksualna kobieta i jej partnerka obdarzone wielkim uczuciem, postanawiają stawić czoła wszystkim i wybrać się w podróż pelną miłości.

Bill i Brady (obaj grani przez Edwarda Nortona) są bliźniakami. Oprócz niemalże identycznego wyglądu dzieli ich praktycznie wszystko. Bill jest szanowanym i poważnym doktorem filologii klasycznej. Brady jest małomiasteczkowym dilerem narkotyków, którego specjalnością są różne metody nawadniania plantacji marihuany. Bill, specjalista od Sofoklesa, przy pomocy podstępu brata zostaje ściągnięty do swojej rodzinnej, rolniczej Oklahomy. Tu, weźmie udział w rozpętanej przez brata wojnie narkotykowej, przekona się, że nie warto nigdy lekceważyć przygodnych znajomości, a przede wszystkim uzmysłowi sobie co tak naprawdę jest dla niego najważniejsze.

Akcja filmu, rozgrywa się w dwóch planach czasowych – we wczesnych latach pięćdziesiątych oraz współcześnie. Główną bohaterką jest Sabina (Agata Buzek), "szara myszka", która właśnie przekroczyła trzydziestkę. W jej życiu wyraźnie brakuje mężczyzny. Matka (Krystyna Janda) wie o tym najlepiej, dlatego próbuje za wszelką cenę znaleźć dla swojej córki odpowiedniego kandydata na męża. Całą sytuację kontroluje babcia (Anna Polony), ekscentryczna dama o ciętym języku, przed którą nie uchowa się żadna tajemnica. W przedwojennej kamiennicy pojawiają się kolejni adoratorzy. Żaden z nich nie wzbudza jednak zainteresowania Sabiny. Pewnego dnia, "jak spod ziemi", zjawia się uroczy, inteligentny i diabelsko przystojny Bronisław (Marcin Dorociński). Jego obecność rozpocznie serię zaskakujących zdarzeń, które ujawnią drugą stronę kobiecej natury...

W mieście śpiewających kotów samotny poeta spotyka tajemniczą uwodzicielkę. Gdy czarny charakter porywa śpiewaków z miasta do swoich pokręconych muzycznych planów, artysta postanawia działać i uwolnić koty z rąk porywacza.

Kręgosłupem formalnym filmu są stylizowane na dokument monologi kilku kobiet. Z tych „solowych etiud” powstaje pełnowymiarowa „kolekcja” – nomen omen – psychologicznych „sukienek”. Nie są to jednak portrety, raczej opisy newralgicznych momentów życia. To najbardziej z możliwych kameralne zderzenie czasu z przestrzenią. Czas „materializują” oniryczne, bardzo malownicze impresje, z pozoru niezwiązane z opowieściami kobiet; są jednak bodaj najistotniejszymi kontrapunktami filmowej opowieści. Poetyckie „obrazki” przekazują to co niewypowiedziane wprost przez bohaterki filmu. Nieobecna „fabularność” nie zwalnia opowieści – każda z postaci, wykreowana przez czołówkę polskich aktorek, jest zaskakująco dynamiczna, udramatyzowana, niezwykle wiarygodna, wręcz przeszywająca. Całość wieńczy zaskakująca pointa, kontrowersyjne „ujawnienie obecności” tajemniczego katalizatora kobiecych zwierzeń. Kim jest? Ślepym losem? Nieobliczalnym wyrzutem sumienia? Kimś, z natury rzeczy, rodzaju męskiego? Odpowiedzi na te tajemnicze pytania trzeba szukać aż do ostatniej sceny, ostatniego kadru filmu.